Eerste week september . Kinderen terug naar school. Mijn ochtendroutine startte al een paar maanden om 7 uur 's morgens. Lang vóór de kinderen (die nu al wat langer slapen ;)) uit bed kwamen. Maar nu moeten zij ook om 7 uur uit bed. En ik dacht, "mijn ochtendroutine, ik doe dat wel tussendoor"...
- eerst kids wakker maken, dan stretchen..
- tafel klaarzetten, dan een theetje..
- afwasmachine uitladen, dan mediteren...
Tussendoor dus, tussen de soep en de patatten. En ikke fier, want, elke dag van de week had ik mijn ochtendroutine gedaan, zelfs in de schoolperiode :)
En toch begon er iets te dagen.
Ik begon me minder energiek te voelen, meer bedrukte gevoelens, negatieve gedachten, ... En ook, ik begon meer en meer tussendoor te eten, als een soort van afleiding. Ik voelde me afglijden in patronen van lang geleden. Ik merkte dat ik dan ook nog eens vastliep in zelfverwijt en negativiteit over mezelf waardoor de drang om me op te vullen met zoetigheid nog sterker werd. Tot bij momenten echte vraatzucht toe :s. Over een negatieve spiraal gesproken!
Mijn ochtendritueel (of Miracle Morning zoals ik die ook wel noem naar het boek van Hal Elrod) voelde ook al helemaal niet meer als een Miracle. Slechtgezind stapte ik uit bed en deed slaperig mijn oefeningen. Maar genoot ik ervan? Neen! Het was gewoon een mechanisch aanvoelende ochtendroutine, niet meer dan dat. Hoe was het zover kunnen komen?
En dan besefte ik opnieuw hoe veel nood ik heb aan alleen zijn 's morgens, mijn eigen energie kunnen voelen, mijn lichaam liefdevol wakker maken, en genieten van die warme thee die me van binnenuit verwarmt. Echt de tijd nemen om te mediteren en dankbaarheid te voelen, voor ons huis, onze tuin, voor de lucht, voor het eten, ...
En dus stond ik deze ochtend om 6 uur op. Geen snooze, gewoon opstaan! En weten dat ik dan een vol uur kan genieten. Helemaal voor mezelf!
Wat een verschil!
Ik voelde de dankbaarheid opnieuw, tijd voor mezelf te kunnen nemen. Op het moment dat ik de kinderen ging wakker maken voelde ik mijn eigen lichaam, mijn eigen energie, voelde ik me gecenterd. En dat is nu net wat maakt dat ik me niet verlies in ditjes en datjes, in afleiding en verspreiding, in eten en vreten.
Als fijngevoelig persoon zijn we heel goed in het inleven in anderen en in de omgeving. De valkuil? Jezelf daarin verliezen. Niet meer in contact zijn met jezelf en wat je voelt of nodig hebt.
Heb jij ook van die alarmbelletjes (kleine of grote ;) die je herkent en hoe zorg jij ervoor dat je dan opnieuw in contact met je kern komt?
Voor inspiratie voor een ochtend- (of middag- of avond-) routine of om regelmatig de tijd te nemen om in contact te komen met je eigen energie start nu vrijdag het Energetisch en Meditatief groeitraject. Je krijgt inspiratie, lichaamsoefeningen die de energie van het seizoen ondersteunen, geleide meditatie om in voeling te komen met jezelf en de energie van het moment. Maar ook tijd en ruimte om dit te laten inwerken, stil te vallen en in contact met jezelf te komen.
Voor dit traject werk ik samen met Annemie van LivingLei. We komen samen op deze prachtige locatie in hartje Leuven. Hoe metaforisch kan het zijn, een stille rustgevende plek met grote tuin in het hart van de drukte van de stad :)
Meer info en inschrijven voor de reeks van 5 vrijdagnamiddagen (september tot januari) kan via deze pagina. Heb je zin? Schrijf je dan snel in :) er zijn nog een paar plaatsjes vrij.
